Znachor - Skuteczny herbicyd w uprawach rzepaku

Czysty łan

Chwasty utrudniają rzepakowi pobór wody i konkurują z nim o składniki pokarmowe. Limitują przestrzeń życiową. Poprzez równoczesne, zsynchronizowane wschody zasłaniają glebę zwiększając wilgotność – obniżają temperaturę w dolnych warstwach łanu, przez co pogarszają ogólną kondycję roślin uprawnych. Ograniczają dostęp światła.

Jesień sprzyja rozwojowi licznych, niepożądanych na polu gatunków roślin. Priorytetem producentów rzepaku jest przeprowadzenie skutecznego zabiegu ich eliminacji właśnie jesienią. Wiosenne zabiegi powinny mieć charakter korygujący. Niezwalczone przed zimą chwasty będą zdecydowanie oporniejsze na zastosowane później herbicydy. Dodatkowo sprzyjać będą rozwojowi chorób grzybowych i żerowaniu szkodników. Obniżą też mrozoodporność roślin rzepaku. W kolejnym roku zwiększą podatność plantacji na wyleganie, utrudnią zbiór mechaniczny. Zwiększą także osypywanie się nasion, co prowadzić będzie do wschodów samosiewów jako chwastów fakultatywnych w uprawach następczych. Jesienne zastosowanie herbicydu na plantacji rzepaku ozimego to zabieg obligatoryjny.

Zanim rolnik podejmie decyzję o wyborze środka ochrony roślin musi zdecydować się na konkretny wariant ochrony.

Przed czy powschodowo?

Generalnie skuteczność zabiegów przedwschodowych jest wysoka i znaczna część plantatorów wybiera ten sposób walki z chwastami. Jednak nie zawsze taka ochrona okazuje się wystarczająca. Także aura często zmusza do rezygnacji z takiej strategii. Wielu rolników, na przykład z powodu suszy, decyduje się na powschodowe zastosowanie herbicydu. Oprysk przeprowadza się standardowo od fazy liścieni rzepaku do wytworzenia 5-6 liści przez rośliny. Efektywność zabiegu skorelowana jest z terminem zastosowania środka, jego dawki i wrażliwości chwastów na substancję aktywną. Zabiegi powschodowe wykonuje się w różnych terminach, w zależności od faz rozwojowych chwastów i rośliny uprawnej.

Metazachlor

Najwcześniej, gdy niepożądane na plantacji rośliny znajdują się w fazie od kiełkowania do dwóch liści właściwych stosuje się preparaty oparte o jedną substancję aktywną. Szeroki zakres zwalczania gatunków chwastów dwuliściennych posiada metazachlor.  Jest to sprawdzony w uprawie rzepaku ozimego związek. Wykorzystuje się tę substancję także do walki przedwschodowej. Pobierany jest on przez korzenie kiełkujących roślin, może być stosowany nalistnie po wschodzie pierwszych listków. Substancja blokuje produkcję białek zapobiegając wzejściu roślin. Jest bezpieczna dla rzepaku. Zwalcza takie gatunki jednorocznych chwastów jednoliściennych i dwuliściennych, jak: fiołek polny, gwiazdnica pospolita, jasnota purpurowa, komosa biała, maruna bezwonna, miotła zbożowa, niezapominajka polna, przytulia czepna, rumian polny, samosiewy zbóż, tasznik pospolity.

Znachor 500 S.C.

Przykładem preparatu zawierającego ten związek jest Znachor 500 S.C. Jest to herbicyd w postaci koncentratu rozpuszczalnego w wodzie. Jest przeznaczony do stosowania doglebowego lub nalistnego, do zwalczania rocznych chwastów jednoliściennych i dwuliściennych. Jest środkiem selektywnym o działaniu układowym, pobieranym przez korzenie i hypokotyl, hamującym kiełkowanie chwastów. Efektem działania herbicydu jest brak chwastów na polu lub silnie ograniczony wzrost i rozwój siewek, co prowadzi do stopniowego ich zamierania. Najlepszy rezultat zwalczania chwastów uzyskuje się stosując środek przed wschodami chwastów oraz po wschodach do fazy pierwszej pary liści.

Skuteczna ochrona

Wybór właściwej strategii walki z chwastami polega na skutecznej kontroli zachwaszczenia oraz utrzymaniu plantacji wolnej od niepożądanych roślin do końca sezonu. Efektywny zabieg przy użyciu herbicydów powinien zapewnić czystość łanu. Preparat Znachor 500 S.C. jest ciekawym narzędziem, dzięki któremu udaje się osiągnąć ten rezultat.

Więcej informacji znajdziemy na https://www.pestila.pl/

Materiał prasowy Pestila