Co z ubezpieczeniami upraw? Ciekawa propozycja DIR

Wyjaśnienie stanowiska wydaje się bardzo rozsądne.

- Idea ubezpieczenia 100% upraw dla rolników jest słuszna aby włączyć wszystkie 7 ryzyk (huragan, powódź, deszcz nawalny, grad, suszę, ujemne skutki przezimowania lub przymrozki wiosenne) w system obowiązkowych ubezpieczeń gdyż spowoduje minimalizację ryzyka strat. - Zauważa Dolnośląska Izba Rolnicza. - Obawiamy się, że jak zostaną dołożone kolejne 4 ryzyka (huragan, powódź, deszcz nawalny, susza), które w podstawowej taryfikacji są droższe niż 3 wcześniejsze – dużo mniej gospodarstw „załapie się” na dopłaty.

Problem dotyczy też limitów dopłat do składek dla zakładów ubezpieczeniowych i taryfikacji na poziomie zakładów ubezpieczeń. Zakłady ubezpieczeń zawierają umowy ubezpieczenia z producentami rolnymi z dopłatami do stawek ubezpieczenia do wyczerpania w danym roku limitu dopłat, których wysokość dla danego zakładu ubezpieczeń określa się w umowach w sprawie dopłat, o których mowa w art. 9 ust. 1.

- Po wyczerpaniu limitów ubezpieczyciele zaoferują stawki taryfowe na warunkach rynkowych, które tanie nie będą - przekonuje zarząd izby. - Zgodnie z ustawą o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej zakład ubezpieczeniowy ustala stawkę taryfową po dokonaniu oceny ryzyka ubezpieczenia, a wysokość stawki ma zapewnić wykonanie wszystkie zobowiązania z umów ubezpieczenia i pokrycie kosztów wykonywania działalności ubezpieczeniowej – czyli tania nie będzie...

Zdaniem izby, w tym momencie producenci rolni staną przed dylematem zawarcia umowy bez dotacji, lub zapłaty równowartości 10 euro/ha. Prowadzący produkcję na większą skalę raczej nie podejmą ryzyka nieubezpieczenia – i u nich nastąpi wzrost kosztów produkcji.

- Producenci prowadzący produkcję na niewielką skalę nie ubezpieczą upraw na warunkach rynkowych. Podwyższenie wysokości opłaty z 2 do 10 euro za 1 ha nie spowoduje wzrostu areału objętego ochroną ubezpieczeniową - przekonuje Izba. Swoją argumentację pdpiera też wyliczeniami. - Wzrosną jedynie wpływy do budżetów gmin z tytułu wnoszonych opłat przez rolników (w 2019 ubezpieczonych było ok 3,94 mln ha. Ogółem jest ok 14 mln ha UR Przy założeniu, że nieubezpieczonych pozostanie ok 50% UR w kraju tj – 7mln ha x 10 euro/ha x 4,5 zł/euro = ok 400 mln zł ).

Dlatego, w opinii DIR, w ostatecznym rozrachunku – włączenie obowiązkowych ryzyk: susza, huragan, deszcz nawalny, powódź spowoduje znaczny wzrost kosztów produkcji z 1 ha. Antidotum na to może być tylko jeden zapis – że „obowiązkowość ubezpieczeń 100% upraw” działa do momentu, gdy zakłady ubezpieczeń dysponują środkami z ministerstwa na dopłaty. Jeżeli braknie dopłat, to Rolnik może, ale nie musi ubezpieczać się na warunkach rynkowych.

Ważnym jest również, że rolnikowi, który nie ubezpieczył 100% upraw będą groziły sankcje przy dopłatach z ARiMR (dotychczas istniał obowiązek ubezpieczenia tylko 50% upraw). Wiele gospodarstw jest w chwili obecnej na skraju upadku, nie wiadomo, czy wszyscy sobie finansowo poradzą z ubezpieczeniem 100% upraw. Zapewne nie wszyscy to uczynią, zacznie się problem z odbieraniem dopłat, a to już jest równia pochyła dla gospodarstw. Brak jest przy tym gwarancji, że zbyt na produkty rolne będzie odbywał się na korzystnych zasadach cenowych dla rolników.

Wszystkie zmiany w tej ustawie mają służyć temu właśnie celowi. O ile oczywiście należy zgodzić się, że rolnicy powinni ubezpieczać wszystkie swoje uprawy, to jednak zapisy niepokoją brakiem konkretów, a przede wszystkim istnieje realna obawa, że dopłaty nie starczą dla wszystkich.