Papryka w tunelu choruje

Do najgroźniejszych chorób odglebowych papryki w tunelu zaliczana jest fuzarioza, wertycylioza, antraknoza (Colletotrichum coccodes) i fytoftoroza (zgnilizna podstawy pędów papryki). Sprawcą tej choroby jest grzybopodobny organizm Phytophthora capsici. Pierwszymi objawami tych chorób jest więdnięcie liści i pędów, które z czasem prowadzi do zamierania całej rośliny. Grzyb Verticillium dahliae zakaża glebę do znacznej głębokości i jest trudny do zwalczenia.

Istotne znaczenie w ograniczaniu chorób ma wczesne usuwanie porażonych roślin lub ich części, a także dokładne sprzątanie resztek roślinnych po zbiorze. Należy również pamiętać o chemicznym odkażaniu gleby jesienią oraz stosowaniu (na kilka tygodni przed sadzeniem rozsady) biopreparatu zawierającego np. antagonistyczny grzyb Coniothyrium minitans.

W Polsce mamy do dyspozycji kilka rodzajów tuneli foliowych: radomski, skierniewicki, sandomierski, igołomski, gotyk, farmer, renex. W uprawie papryki, najpopularniejsze są igołomski i radomski.

Do tuneli typu „igołomskiego” wskazane są odmiany papryki gruntowej, niższe niż odmiany do tuneli typu „radomskiego”.  Wynika to, oczywiście z wysokości tuneli:

- igołomski to 1,8 - 2,0 m,
- radomski to 2,2 - 2,4 m.

Nie ma odmian papryki odpornych na choroby odglebowe i szkodniki. Można tylko mówić o większej lub mniejszej tolerancji na choroby i szkodniki. O tolerancji papryki na choroby odglebowe, a także na nicienie decyduje szybkość rozwoju systemu korzeniowego w początkowych fazach wzrostu i jego wielkość w okresie zakończenia fazy wegetatywnej.

Wybierając paprykę do uprawy na glebie tzw „zmęczonej” należy zwracać uwagę na to jaki system korzeniowy ona tworzy. Generalnie, odmiany gruntowe mają słabszy system korzeniowy niż odmiany wysokie. Im późniejsza jest odmiana (czyli im dłuższy ma okres wegetacji) tym większy będzie miała system korzeniowy.

Wybierając odmianę papryki do uprawy w tunelu, należy zawsze pytać sprzedawcę o to jak szybko i jaki ona tworzy system korzeniowy.

Źródło: niepodlewam.pl

W przypadku podejrzenia, że gleba zawiera nicienie, należy przeprowadzić jej dezynfekcję przy pomocy odpowiedniego środka. Lista tych preparatów jest ograniczona i z roku na rok zmniejsza się.

Innym sposobem radzenia sobie z presją chorób odglebowych i szkodników w uprawie papryki w tunelu jest zakup sadzonek papryki, szczepionych na podkładkach odpornych, np. na „Yaocali”. Takie sadzonki cechują się wysoką tolerancją na choroby odglebowe, mocnym systemem korzeniowym i tolerancja na niskie temperatury. Z opinii hodowców, którzy takie odmiany uprawiali wynika, że papryka szczepiona na podkładkach wydaje większy plon.

Hodowcy papryki coraz częściej jednak decydują się na uprawę papryki na podłożach sztucznych, np. na włóknie kokosowym, a nie w gruncie. Pozwala to uniknąć porażenia roślin przez choroby i szkodniki, które znajdują się w gruncie. Jest to w tej chwili najprostszy, najtańszy i najefektywniejszy sposób na gleby, w których mamy podejrzenie o obecność grzybów chorobotwórczych i szkodników glebowych.

dr inż. Sylwester Lipski